Zin om te zoenen?

Een akte in een van de Schepenregisters van Hingene (Rijksarchief Antwerpen, Oud Gemeentearchief Hingene, D056/7/los stuk) deed ons om reden van ‘moentsoendere’ even de wenkbrauwen fronsen. Wie moest er op de mond gekust worden?

Onvrijwillig en denkelijk in een vechtpartij, werd Hans Vertongen door Jacques Jansegers zodanig gekwetst dat het slachtoffer aan zijn verwondingen was gestorven: doodslag volgens het gewoonterecht. Dit gebeurde in de zomer van 1621 en Vertongen werd begraven op het kerkhof aan de kerk van Bornem. Dergelijke misdrijven leidden dikwijls tot heftige vetes tussen families en het was bijgevolg voor alle betrokkenen beter om dit niet te laten ontsporen en de ‘vrede’ te bewaren. Dit kon via de “mondzoen”, welke niet meer was dan een minnelijke schikking, voorafgegaan door een zekere ceremonie. De mondzoener was meestal een broer of de vader van de gedode. Bij deze doodslag werkte de familie van Vertongen een voorstel uit, dat samen met de tegenpartij werd besproken tot men tot een compromis kwam. De schepenbank registreerde dit compromis. Voor de geldsommen die betaald moesten worden door de dader, diende hij borgen aan te duiden en zelfs zijn familieleden draaiden daarvoor mee op.

Wie de gestelde voorwaarden door de familie Vertongen uitgebreid wil lezen, en ook wil weten of de dader hierop inging, kan doorklikken op de afbeelding.